تحقیقات دانش آموزی و دانشجویی منبع: masterdoc.ir

تحقیقات دانش آموزی و دانشجویی منبع: masterdoc.ir

تحقیقات دانش آموزی و دانشجویی منبع: masterdoc.ir

تحقیقات دانش آموزی و دانشجویی منبع: masterdoc.ir

تحقیق درباره آسیب های شایع در ورزش

تحقیق درباره آسیب های شایع در ورزش

تحقیق درباره آسیب های شایع در ورزش

فهرست مطالب
بیمه ورزشی وآسیب های شایع در رشته های مختلف ورزشی    1
بیمه مسئولیت عمومی    1
بیمه مسئولیت تولید    2
بیمه حوادث ورزشی    2
آسیب های ورزش رزمی    3
توزیع صدمات در ورزشهای رزمی    3
شایع ترین و شدیدترین آسیب های مرتبط با ورزش های رزمی    3
آسیب های ورزشی شایع در رشته بسکتبال    3
این طبقه بندی را انجام دهیم به شرح زیر خواهد بود .    4
آسیب های ورزشی شایع در رشته کشتی    4
شایعتر ین محل آسیب در کشتی گیران:    5
آسیب های کمر در ژیمناستیک    5
آسیب های شانه    6
آسیب های وزشی فوتبال    6
آسیب های ورزش والیبال    7
آسیب های ورزش شنا    9
آسیب های ورزشی در وزنه برداری    12
منابع:    15

بیمه ورزشی وآسیب های شایع در رشته های مختلف ورزشی
بیمه ورزشی دو رکن مهم دارد که عبارت است از : 1 – بیمه گر   2 – بیمه گذار
بیمه گر : شخصی است حقوقی که در برابر دریافت حق بیمه از بیمه گذار تعهد جبران خسارت ( پرداخت وجه معینی ) را در صورت وقوع حادثهبه عهده می گیرد .

تحقیق آسیب های شانه, تحقیق آسیب های ورزش رزمی, تحقیق آسیب های ورزش شنا, تحقیق آسیب های ورزش والیبال, تحقیق آسیب های ورزشی در وزنه برداری, تحقیق آسیب های ورزشی شایع در رشته بسکتبال, تحقیق آسیب های ورزشی شایع در رشته کشتی, تحقیق آسیب های وزشی فوتبال, تحقیق آسیب های کمر در ژیمناستیک, تحقیق اسیب های ورزش, تحقیق بیمه حوادث ورزشی, تحقیق بیمه ورزشی وآسیب های شایع در رشته های مختلف ورزشی, تحقیق توزیع صدمات در ورزشهای رزمی, تحقیق درباره آسیب های شایع در ورزش, تحقیق درباره اسیب های, تحقیق درباره اسیب های ورزش فوتبال, تحقیق درباره اسیب های ورزشی در رشته های ورزشی, تحقیق شایعتر ین محل آسیب در کشتی گیران, دانلود تحقیق درباره آسیب های ورزشی

لینک دانلود فایل

تحقیق دوپینگ

تعریف دوپینگ
واژه دوپینگ از زبان آفریقای جنوبی مشتق شده است.اشاره به یک نوشیدنی الکلی باستانی دارد که به عنوان محرک در مراسم رقص استفاده می گردید.بتدریج این واژه استقاده گسترده تری کرد و در ورزش امروز به معضلی تبدیل شده است.این واژه در دنیای امروز  به معنای استفاده ورزشکار از مواد یا روش هایی است که به قصد افزایش کارآیی در ورزش انجام می شود.
دوپینگ به معنای استفاده از مواد متعلق به گروه داروهای ممنوع،محدود شده و یا استفاده از روشهای گوناگون غیرمجازی میباشد.به قول خوان آنتونیو سامارانش رییس کمیته بین المللی المپیک،دوپینگ نوعی تقلب است که از جنبه های مختلف منجر به انحطاط و مرگ میشود:
از رخدادهای مهم در تاریخ دوپینگ می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
اولین مورد مرگ ورزشکاران در سال1886 رخ داد که یک دوچرخه سوار به نام لینتون در اثر استفاده بیش از حد داروی تری متیل درگذشت.
در مسابقات المپیک یک دونده ماراتن به نام توماس هیکس در اثر مصرف برندی و استریکلین در شرف مرگ قرار گرفت.
دهه 1950-روس  ها از هورمون های مردانه برای افزایش قدرت و نیرو استفاده نمود و آمریکایی ها نیز استروییدها را به این منظور استفاده نمودند.
1960-دوچرخه سوار دانمارکی در المپیک رم به علت مصرف بیش از حد آمفتامین ها فوت کرد.
1964-افزایش قابل توجهی در ظاهر عضلان ورزشکاران در المپیک دیده شد که شک در مصرف داروها را برانگیخت.
1967-کمیته بین المللی المپیک بعد از مرگ تامی سیمپسون به علت مصرف غیر از آمفتامین ها واکنش نشان داد.
1968-این کمیته با تعریفی از دوپینگ لیست داروهای غیرمجاز را ارایه داد و بدین ترتیب انجام آزمایش در بازیهای المپیک شروع شد.
 1988-در المپیک سئول،تست بن جانسون از نظر مصرف استروئید های آنابولیزان خلع و از ورزش محروم گردید. همچنین دو وزنه بردار بلغاری که به مقام نخست المپیک دست یافته بودند به علت دوپینگ محروم شدند.
1994-دیه گو مارادونا فوق ستاره فوتبال آرژانتین در مسابقات جام جهانی 1994 آمریکا به علت مصرف داروهای محرک از همراهی با تیمش محروم گردید و بدین ترتیب آرژانتین بدون مارادونا از آن دوره مسابقات حذف گردید.
2000-برای مبارزه هر چه شدیدتر با این پدیده شوم،کمیته مبارزه با دوپینگ تشکیل شده و آماده برخورد جدی با متخلفین در مسابقات المپیک 2000 سیدنی می باشد.
علل مخالفت با دوپینگ
اصولاً چرا علی رغم آنکه دوپینگ با افزایش کارآیی ورزشکاران همراه است با آن مخالفت میشود؟
مبارزه بر علیه دوپینگ بر سه اصل استور است:
احترام به اخلاق پزشکی و ورزشی
محافظت از سلامت ورزشکاران
فراهم آوردن محیطی برابر برای تمامی ورزشکاران
داروهای دوپینگی
چه طبقاتی از داروها جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند؟
این داروها معمولاً در پنج گروه دارویی طبقه بندی می شوند:
الف)داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی:از این رده میتوان آمفتامین،کوکائین،افدرین،پسودو افدرین،فلیل پروپانولامین و ...را نام برد.
ب)داروهای مخدر:از این داروها میتوان از هروئین،مورفین،متادون و ... نام برد.
ج)استروئیدهای آنابولیک:داروهایی نظیر ناندرولون،تستوسترون،اکسی متولون،استانوزولول و ... در این گروه جای میگیرند.
د)داروهای ادرارآور:در این گروه میتوان از فوروسماید،تیازید،اسپیرونالاکتون و ... نام برد.
ه)هورمونهای پپتیدی وگلیکوپروتئینی و آنالوگهای آنها:داروهایی مثل هورمون رشد اریتروپویتین و ... در این دسته جای میگیرند.
با این حال برخی از داروها نیز موجودند که مصرف آنها تا حد خاصی بلامانع است ولی استفاده بیش از حد مجاز آنها دوپینگ تلقی می شود.از این میان می توان از الکل،ماری جوآنا(حشیش)،داروهای بیحس کننده موضعی،کورتیکوستروئیدها و بتابلوکرها نام برد.
دوپینگ دارویی:
تاریخچه مصرف داروهای محرک در المپیک تقریباً به همان قدمت المپیکهای جدید است. در سال 1904 توماس هیکس آمریکایی برنده دو مارتن در سنت لوئیزاز معجون محرک و نشئه آور  استریکنین و کنیاک کمک گرفت تا به امروز که شیوع وسیع تری در بین ورزشکاران و حتی افراد عادی دارد.در گزارشی که دو سال پیش  انتشار یافت آمده بود که از هر 15 دانش اموز آمریکایی یک نفرشان با استفاده از دارویی به نام Gevral protein که در بازار آمریکا زیاد است دوپینگ می کند.
داروهای محرک که به عنوان دوپینگ مورد استفاده قرار می گیرند به 5گروه تقسیم می شوند:
 1. استروئیدهای آنابولیک
2. داروهای محرک سیستم اعصاب مرکزی
3. داروهای قلبی عروقی
4. داروهای ویتامین دار و پروتئین ساز
5. داروهای متفرقه
دوپینگ با داروهای معمولی
آیا دوپینگ تنها از طریق تزریق داروهای پیچیده و یا کمیاب صورت می گیرد؟
خیر،بسیاری از داروها و فراوردههای ساده ای که حتی نیاز به نسخه پزشک ندارد(نظیر داروهای ضدسرفه،ضدسرماخوردگی و...)ممکن است حاوی موادی باشد تست دوپینگ را مثبت نماید.به همین جهت قبل از مصرف هر گونه داروو توسط ورزشکار باید با پزشک مشورت شود.
عوارض با دوپینگ
از عواض جانبی استروئیدهای آنابولیک (نظیر تستوسترون،ناندرولون و ...)که گاهی توسط ورزشکاران مورد سوءاستفاده قرار میگیرد چه میدانید؟
این داروها دارای عوارض جانبی بسیاری هستند که برخی از آنها برگشت پذیر و بعضی دیگر غیرقابل برگشت می باشند از جمله میتوان موارد ذیل را نام برد
الف)عوارض قلبی و عروقی:احتباس آب و نمک،افزایش حجم خون،ازدیاد فشار خون،افزایش چربی های خون،بی نظمی ریتم قلب،تغییر ابعاد قلب،انفارکتوس فلبی و سکته مغزی
ب)عوارض کبدی:اختلال کبدی،اختلال در عملکرد کبدی،افزایش آنزیم های کبدی،یرقان و سرطان کبد.
ج)عوارض جانبی خاص مردان:کاهش تعداد اسپرم ها،تحلیل رفتن بیضه ها،عقیمی،بزرگ شدن پستان ها،احساس دفع فوری و مکرر ادرار،کاهش توانایی جنسی.
د) عوارض جانبی خاص زنان:اختلال در قاعدگی،هیرسوتیسم(رشد زیاد مو در نواحی غیر طبیعی مثلاً در صورت خانم ها)،تاسی،کلفت شدن صدا،تحلیل پستانها،سرکوب شیردهی،پوست چرب و آکنه.
ه)عوارض جانبی در پسران نابالغ:بسته شدن زودرس غضروف های رشد و توقف رشد قدی،رشد غیرطبیعی مو،تیرگی پوست
و)عوارض روانی:افسردگی،هیجان بیش از حد،پرخاشگری،بی ثباتی عاطفی،حالت تهاجمی و خشونت،بی خوابی،اضطراب،اختلالات شخصیت و وابستگی روانی به دارو.
دوپینگ خونی
دوپینگ خونی چیست و در چه ورزش هایی استفاده می شود؟
تزریق خون به یک فرد با سطح طبیعی گلبول قروز در جهت افزایش هموگلوبین را دوپینگ خونی می گویند.هدف از این کار افزایش توانایی حمل اکسیژن در خون و بنابراین افزایش قدرت استقامتی آن شخص میشود.انتقال خون میتواند از یک دهنده  با گروه خونی مشابه و سازگار (انتقال همسان)انجام شود و یا تزریق مجدد خون فرد به خودش بعد از یک دوره ذخیره صورت گیرد(انتقال از خود)بدین ترتیب افزایش ناکهانی توده گلبولهای قرمز با انتقال گلبولها به فرد موجب افزایش توان هوازی حداکثر و آمادگی جسمانی هوازی یم گردد.با توجه به اینکه دوپینگ خونی مقاومت را افزایش می دهد استفاده از آن در ورزشهای استقامتی مثل اسکی،دو ماراتن و دوچرخه سواری گزارش شده است.

منبع : masterdoc.ir

تحقیق درباره عمق چاه های اب

تحقیق درباره عمق چاه های اب:
 عمق چاه های اب در هر منطقه ، متفاوت است. هر چه منطقه خشک تر باشد و یا اینکه بهره برداری از منابع زیرزمینی بیشتر باشد عمق چاه هم بیشتر میشود. ولی معمولا بین 100 تا 300 متر است که اخیر به علت کمبود باران و بهره برداری بیش از حد از اب های زیرزمینی تا 850 متر هم رسیده است.
چاه اب چیست ؟
چاه آب حفره‌ای قائم و یک ساختمان هیدرولیکی می‌باشد که از سطح زمین شروع شده و تا داخل سفره آبدار ادامه می‌یابد و آب سفره در اثر نیروی ثقل و حرکت جانبی به درون آن نفوذ نموده و توسط سطل و یا پمپ استخراج می‌گردد.
انواع چاه اب
چاهها را بر حسب روش حفاری، عمق، نحوه بهره برداری ، وضعیت زمین شناسی و لیتولوژی، عمق سطح آب سفره و اهداف حفاری به انواع ذیل تقسیم بندی می‌کنند.
1- چاههای اکتشافی و مطالعاتی که به منظور بررسی و مطالعه مشخصات هیدرولیکی و هیدرودینامیکی و ضخامت سفره آبدار ، لیتولوژی و عمق سنگ کف، وضعیت لایه‌های نفوذ ناپذیر در مناطق بکر و یا نا شناخته حفر میگردند. از این گروه چاههای پیزومتری به قطر 6 اینچ جهت مطالعه سطح دینامیک آبها حفاری می‌گردند.
2- چاه‌های بهره برداری عمیق، که عمق چاه حفر شده بیش از 50 متر بوده و توسط دستگاه‌های حفاری و یا بعضاً با دست حفاری می‌گردند. بهره برداری از آنها توسط پمپ توربینی و یا شناور صورت می‌گیرد.
3- چاه‌های نیمه عمیق: به دلیل بالا بودن سطح ایستابی دارای عمق نسبتاً کمی‌می‌باشند حفر آنها بدلیل ارزانی نیروی کار معمولاً با دست صورت می‌گیرد و بهره برداری از آنها توسط پمپ‌های کمر چاهی سانتریفوژ که در نزدیکی سطح آب و در داخل دیواه چاه نصب می‌گردد، انجام می‌شود.
قطر چاه‌های دستی حدود یک تا دو متر و عمق آنها گاهی تا 100 متر هم می‌رسد. بعد از برخورد به آب، معمولاً برای آنکه آب ورودی به چاه مانع ادامه حفاری نشود از پمپ‌های سانتریفوژ برای تخلیه آب بهنگام کارکردن استفاده می‌نمایند. چنانچه جنس زمین از آبرفت درشت دانه غیر ریزشی تشکیل شده باشد، مقنی می‌تواند تا حدود 5 متر زیر سطح برخورد به آب، حفاری را ادامه دهد. ولیکن در زمینهای شولاتی، عملیات حفاری به سختی و باکول گذاری انجام می‌شود و چون نمی‌توان بیش از چند متر در سفره آبی به حفاری ادامه داد بناچار مبادرت به حفر گالریهای افقی در جهات مختلف برای استحصال آب بیشتر می‌نمایند.
به علت محدودیت حفاری در زیر سطح ایستابی و ضخامت کم ستون آب در داخل چاه در فصول کم باران و ایام پر مصرف سال  ، سطح آب این چاهها پایین رفته و لذا برای تامین آب مورد نیاز مرتباً می‌باید کف شکنی و لایروبی گردند
 چاه‌های آرتزین
نام آرتزین از محلی بنام آرتز واقع در کشور فرانسه که برای اولین بار چنین چاهی در آن محل حفاری گردیده گرفته شده است.
هرگاه یک لایه نفوذ پذیر آبدار در بین دو لایه غیر قابل نفوذ قرار گرفته باشد، به نگام حفاری و برخورد به لایه آبدار، سطح آب در داخل چاه بالا آمده و چنانچه فشار به اندازه کافی باشد آب از دهانه چاه خارج می‌شود.
عمق چاه عمودی معمولاً تا 30 متر می‌رسد که امروزه با کمک روشهای حفاری نوین چاه‌های عمودی تا عمق 60 متر نیز حفاری می‌شوند و سطح آب از این بابت  عامل محدود کننده عمق حفاری نمی‌باشد. بلکه جنس رسوبات آبرفتی و سختی و نرمی‌زمین عامل اصلی تعیین کننده حفاری می‌باشد.
این نوع چاهها در بستر آبرفتی رودخانه‌های دائمی‌ و یا آبرفتهای با سطح آب زیر زمینی کم عمق با ضخامت کم حدود 3 تا 4 متر و گسترش محدود قابلیت بهره برداری بسیار زیادی دارند در حالیکه چاه‌های عمیق در لایه‌های کم ضخامت کارآیی ندارند. بنابراین مطالعه سیستماتیک مکان یابی در رابطه با منابع آب زیرزمینی و سطحی منطقه، زمین شناسی و توپوگرافی و هیدرولوژی ناحیه،  وضعیت آبدهی سالیانه و حداقل و حداکثر دبی، ابعاد هندسی شیب و دانه بندی بستر اهمیت خاصی دارد. در مرحله بعدی برای مشخص کردن وضعیت آبدهی زمین و ضرایب هیدرودینامیکی لایه آبدار یک حلقه چاه اصلی بقطر 12 اینچ تا برخورد به سنگ کف برای آزمایش پمپاژ و 2 تا 4 حلفه چاه پیزومتر برای اندازه گیری سطح آب زیرزمینی بهنگام آزمایش پمپاژ، حفاری می‌شود. براساس نتایج بدست آمده محل چاه مخزنی، عمق و قطر آن و همچنین طول کوره‌های افقی و حدود آبدهی مشخص می‌شود.
عمر چاه عمودی بتنی بیش از 100 سال و عمر گالری‌های افقی بین 30 تا 50 سال است که قابل بازسازی و استفاده مجدد است. آب استحصالی صاف و بهداشتی بوده و احتیاج به احداث تصفیه خانه با هزینه سنگین و گزاف ندارد. هزینه نگهداری ناچیز و بهره برداری آن در حد مصرف انرژی پمپ‌ها است. در مقایسه با چاه‌های عمیق نیز بسیار اقتصادی می‌باشد.
منبع: masterdoc.ir